***
Codziennie zamieniasz mnie w kosmos.
A piegi masz jak gwiazdy.
Układają się w drogę.
Do mnie.
/Lola & Cynamon/
Ten wiersz Loli siedział we mnie, kiełkował i dojrzewał, a kiedy wreszcie postanowił przebić się przez skórę i wyjrzeć na światło dzienne, po prostu nie mogłam oderwać się od pracy. Oto i ona, a może trochę ja, a może Ty?
Bo kto z nas nie ma w głowie kosmosu pełnego marzeń, gwiazd i wielkich wybuchów; w czyim sercu nie rodzą się nowe planety, nie umierają supernowe i czyje serce nie skrzy się kosmicznym pyłem?
***
***
Jeśli się przyjrzysz, zobaczysz że jej piegi układają się w konstelacje. We włosach płonie ogień młodości, i tylko wiekowe koronki sukienki zdradzają całe jej doświadczenie i życiową mądrość nabytą z czasem.
